Recensie: Tussen de duivel en de zee (Doggerland #3) – Maria Adolfsson

Recensie: Tussen de duivel en de zee (Doggerland #3) – Maria Adolfsson

Deze recensie kan spoilers van voorgaande delen bevatten.

Superster Luna is in Doggerland om een nieuwe plaat op te nemen. Als ze tijdens een feest verdwijnt, in het holst van de nacht, staat de politie voor een raadsel. Inspecteur Karen Hornby wordt, tegen haar zin, op de zaak gezet. Karen voelt zich oud, moe en maakt zich zorgen om haar gezondheid. Bovendien leek Luna wel erg gecharmeerd van Leo Friss, Karens vriend…

Het mysterie is compleet als een vrouw in de hoofdstad wordt toegetakeld door een gewelddadige man en Luna’s assistent een verkeersongeluk krijgt. Karen vermoedt dat de zaken iets met elkaar te maken hebben, maar bewijzen blijven uit. Inmiddels zijn de media het verhaal op het spoor, en ontstaat er een race tegen de klok. En Luna is niet de enige wiens leven in gevaar is…

“‘Nou ja, niemand is met eisen gekomen, dus er zijn allerlei meer voor de hand liggende verklaringen. Vooral omdat ze hier zoals je zegt incognito is. Hoe gaat dat trouwens in zijn werk? Zelfs ik weet wie ze is en hoe ze eruitziet. Het is een verdomd knappe meid, als je het mij vraagt.’”

Maria Adolfsson, Tussen de duivel en de zee

Characters Tussen de duivel en de zee vertelt het verhaal van inspecteur Karen Hornby. Karen is al een tijdje een beetje chagrijnig, maar wordt daarnaast ook nog eens vol afkeer op de vermissingszaak van superster Luna gezet. De afkeer komt vooral omdat Luna erg gecharmeerd is van Leo, Karens vriend. Naast deze zaak, lijkt er ondertussen ook een doorbraak te ontstaan in een andere zaak. Uiteindelijk raakt Karen dan ook betrokken bij beide zaken. En tevens wordt ook duidelijk waarom Karen de laatste tijd humeurig is.

Atmosphere – In het begin van Tussen de duivel en de zee hangt er door Karen een humeurig sfeer. Maar wanneer er meer informatie komt over beide zaken, kan de sfeer worden omschreven als spannend, mysterieus en soms een beetje grimmig. Daarnaast is de sfeer ook erg afhankelijk van verschillende personages.

Writing – Maria Adolfsson heeft Tussen de duivel en de zee op een vlotte en fijne manier geschreven. Alles wordt erg gedetailleerd beschreven, maar toch blijft het lang onduidelijk wat er nu tijdens de twee zaken precies heeft afgespeeld of wie nu precies de daders zijn. Daarnaast wordt Tussen de duivel en de zee voornamelijk verteld vanuit het perspectief van Karen. Maar op het einde wordt er ook enkele hoofstukken vanuit het perspectief van één van de daders verteld.

Plot Tussen de duivel en de zee gaat redelijk rustig van start. Maar hoe meer er bekend wordt over beide zaken, hoe meer er dan ook werkelijk plaatsvindt. Daarnaast vinden er gedurende het verhaal ook een aantal kleine plottwists plaats.

Intrigue – Pas wanneer er meer informatie wordt gedeeld over beide zaken, blijft Tussen de duivel en de zee intrigeren. Dat komt voornamelijk, omdat je vanaf dat moment wilt weten wat er nu precies is gebeurd en wie nu de daders precies zijn. Daarnaast is ook het privéleven van Karen erg boeiend.

Logic – De gebeurtenissen in Tussen de duivel en de zee zijn voornamelijk samenhangend. Vaak zijn ze ook het gevolg van handelingen van diverse personages.

Enjoyment – Al met al is Tussen de duivel en de zee een heerlijke thriller. De verschillende zaken zijn erg fascinerend. Ook waren er diverse momenten ietwat voorspelbaar, maar eveneens zaten er ook een aantal verrassende wendingen in Tussen de duivel en de zee.

Luitingh-Sijthoff bedankt voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.


Titel: Tussen de duivel en de zee

Auteur: Maria Adolfsson

Genre: Thriller

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff

Bladzijdes: 366

Bindwijze: Paperback

ISBN: 9789024582440

Beoordeling: 4/5 sterren


2 gedachten over “Recensie: Tussen de duivel en de zee (Doggerland #3) – Maria Adolfsson

Geef een reactie