De veranderingen in Vera’s familie en vriendengroep eisen al haar aandacht op. Thuis lopen de dingen uit de hand, de wanhoop komt steeds dichterbij. En dan verschijnt de schim. Is er nog een weg terug naar het licht?

“Blijkbaar was de oplossing voor alles simpel geweest, al was het tegelijkertijd ook zo ingewikkeld en zo moeilijk.”

Fenneke Zwaaneveld, Stille duisternis

Stille duisternis is met een makkelijke en vlotte schrijfstijl door Fenneke Zwaaneveld geschreven. Bovendien blijf je maar doorlezen omdat je wilt weten hoe de stille duisternis nu wordt opgelost en wat de duisternis überhaupt betekent. Daarnaast zijn de karakters goed uitgewerkt en wordt Stille duisternis verteld vanuit het perspectief van Vera.

Vera is een lief meisje, dat altijd het beste voor iedereen voor heeft. Daarnaast houdt ze erg van schilderen, en dan met name bloemen. Maar dan valt er plots een duisternis en vinden er allemaal veranderingen plaats. Wanneer ze ook opeens een schim ziet, gaat de angst bij Vera regeren.

Stille duisternis is een mysterieus en intrigerend verhaal. Ik miste daarentegen wel de actie, maar dat komt voornamelijk doordat de nadruk wordt gelegd op de personages en niet op de duisternis zelf. Voor mijn part had er wel wat meer aandacht aan de duisternis mogen worden besteed. Want op het einde wordt er wel aandacht aan de duisternis besteed, maar dit wordt dan in een rap tempo gedaan.

Hamley Books bedankt voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.

---

---