Isabelle heeft geprobeerd om net zo knap en lief te zijn als Assepoester, maar dat maakt haar juist gemeen en jaloers. Nu krijgt ze één kans om haar lot te veranderen en te bewijzen wat de stiefzussen altijd al wisten: echte schoonheid zit vanbinnen.

“Maar nu zag Isabelle in wat haar eerder was ontgaan: dat de koopman niet alleen had gehandeld. Hij had een handlanger gehad: zijzelf.”

Jennifer Donnelly, Stiefzus

Jennifer Donnelly heeft een fijne en bovenal een vlotte schrijfstijl. Tevens bevat Stiefzus korte hoofdstukken, waardoor het verhaal een fijn tempo krijgt. Ook wordt Stiefzus vanuit verschillende perspectieven belicht, maar draait het verhaal vooral om Isabelles leven.

Stiefzus begint met het originele verhaal van Assepoester. Terwijl Stiefzus begint op het moment dat het verhaal van Assepoester eindigt. De stiefzussen, Isabelle en Octavia, verminken hun voeten om te proberen het glazen muiltje te passen. Maar dit lukt natuurlijk niet, waardoor de stiefzussen achterblijven bij hun moeder. Isabelle wordt op een gegeven moment overmand door bitterheid. Ze is namelijk boos op een wereld die een vrouw waardeloos maakt als ze niet als mooi worden beschouwd.

Stiefzus borduurt voor op het sprookje van Assepoester, maar daarnaast bevat het ook een achterliggende boodschap. Het verhaal laat namelijk zien dat de echte slechterik de samenleving is en de manier waarop de waarde van een meisje wordt bepaald. Tevens bevat Stiefzus een spelelement, waarin Lot de koers van Isabelles leven bepaald en speelt tegen Fortuin, die wet dat hij die koers kan veranderen.

Uitgeverij De Fontein bedankt voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.

---

---