Hedhis, haar jeugdvriend die jaren geleden vertrok om sjamaan te worden, is sinds kort weer thuis en zou haar wellicht kunnen helpen de juiste beslissingen te nemen. Ze zijn immers uit hetzelfde hout gesneden. Maar Hedhis is veranderd. De duisternis zweemt om hem heen en de meeste mensen mijden hem wanneer hij niet van nut is. Narä stoot hij af. Maar hoe harder hij haar wegduwt, hoe sterker de aantrekkingskracht. Is hij nog wel de jeugdvriend van vroeger, met wie ze een onverwoestbare band had, of trekt hij haar steeds dieper de duisternis in, weg van het pad dat haar moeder voor haar had uitgestippeld?

“Diep in mijn binnenste voelde ik een woeste rivier van ijswater stromen.”

J.M. Anna, Sjamaan van de Zwarte Dood

Ook Sjamaan van de Zwarte Dood is met de bekende schrijfstijl van J.M. Anna geschreven. J.M. Anna heeft een fijne en vlotte schrijfstijl en alles wordt tot in de puntjes uitgewerkt. Zo ook de wereld, waarin de magie van de vier oude natuurkrachten in de volksstammen centraal staan. Tevens worden ook de sfeer en emoties prachtig beschreven, waardoor je met de personages gaat meeleven. Daarnaast wordt Sjamaan van de Zwarte Dood verteld vanuit het perspectief van Narä.

Narä is onwetend en naïef opgegroeid door haar extreem beschermende moeder. Gedurende het verhaal ontwikkelt Narä zich tot een vrouw die heftige beslissingen moet nemen van leven en dood. Hierbij wordt Narä geholpen door haar de liefdevolle en haar jeugdvriend Hedhis. Samen proberen ze de grimmige gebeurtenissen die aanstaande zijn te voorkomen.

Wederom heeft J.M. Anna het voor elkaar gekregen om een geweldig verhaal neer te zetten, waarin de wereld en personages goed zijn uitgewerkt. Ook is de romantiek weer om van te smullen. Daarnaast eindigt Sjamaan van de Zwarte Dood met een enorme cliffhanger, waardoor ik niet kan wachten op het vervolg!

---

---