Uiteindelijk wordt Winnie overgehaald en de dames vermaken zich die avond opperbest. Maar plotseling slaat het noodlot toe: Midas, Winnies zoontje, wordt uit zijn wiegje gestolen. De politie lijkt er vanaf de eerste dag een potje van te maken, waardoor de vrouwen de heft in eigen handen nemen. Maar ook de media begint zich te bemoeien met de verdwenen kind en vooral met moeder Winnie. Daarnaast stapelen de vragen zich op. Wie zijn de vrouwen van deze vriendinnenclub? Welke geheimen houden ze achter? Kennen ze elkaar eigenlijk wel goed genoeg? En is de moeder wel zo onschuldig?

“Vanbinnen ben ik leeg. Zo zwart als essenhout, mijn organen zijn tot stof vergaan.”

Aimee Molloy, Perfecte moeder

Perfecte moeder is door Aimee Molloy geschreven met een fijne schrijfstijl. Daarnaast wordt Perfecte moeder verteld vanuit de perspectieven van een aantal vrouwen van de vriendinnenclub. Aan de ene kant is het verfrissend om een keer een thriller te lezen vanuit het perspectief van getroffene, maar aan de andere kant mis je toch echt het perspectief van een inspecteur. Hierdoor heb ik niet echt een idee gekregen dat ik een thriller aan het lezen was, aangezien ik de verzamelde bewijzen, de afgenomen verklaring en de verdenkingen wie de dader mogelijk is miste ik. Ook begint elke nieuwe dag met de mail aan de Meimoeders (hoe de vriendinnenclub ook wel wordt genoemd), maar er wordt helemaal niets met de mails gedaan in het verhaal, waardoor ik de mails overbodig vind. Tevens werden ook nog eens in de hoofdstukken soms abrupt van perspectief verwisseld, wat nog wel eens voor verwarring zorgde.

Met de personages voelde ik daarnaast ook nog eens geen klik. Zo vinden de vrouwen van de vriendinnenclub het raar dat Winnie na de ontvoering van Midas niet meer reageert op de mail of op appjes. Maar daarentegen bedenken ze het niet om gewoon bij Winnie langs te gaan. Tevens kennen ze elkaar amper en hebben ze allemaal(!) geheimen. Geheimen heeft iedereen natuurlijk maar dat ze allemaal zulke grote geheimen hebben is totaal niet realistisch. Ook de manier waarop ze aan de officiële informatie komen over de verdwijning is totaal niet realistisch.

Perfecte moeder wordt omschreven als een thriller, maar voor mij voelde Perfecte moeder niet aan als een thriller. Desondanks blijf je wel lezen, omdat je wilt weten hoe het verhaal eindigt. Desondanks vond ik Perfecte moeder niet spannen en zaten er ook geen plottwist in het verhaal.

---

---