Daar in Flüstern, vlakbij de Flüsternsee, woonde een meisje met haren als koren en ogen zo groen als lenteblaadjes. Door haar volk onbegrepen en ongeschikt gevonden voor het huwelijk. Dit meisje zou zonder dat zij het wisten hun levens en dat van de graaf voorgoed veranderen. Haar naam was Sieglinde en dit is haar verhaal…

“Gevoelens zijn abstractheden: ze komen voort uit het meest ingewikkelde van je wezen en zijn meestal zo vaag en wisselvallig dat je ze nauwelijks in woorden kunt brengen.”

Merel De Keyzer, Over wezenloze zielen

Merel De Keyzer heeft Over wezenloze zielen geschreven met een unieke en vlotte schrijfstijl. Hierdoor heerst er een fijn leestempo en vinden er constant gebeurtenissen plaats of wordt er teruggekeken op gebeurtenissen uit het verleden. Tevens wordt Over wezenloze zielen verteld vanuit het perspectief van Sieglinde.

Sieglinde is niet een ‘normaal’ meisje. Om diverse redenen moet ze op een dag dan ook gaan dienen voor de graaf van Nebelburg. Vanaf dat moment komt ze ook voor moeilijke keuzes te staan, want wie zijn er nu belangrijk voor haar? Daarnaast komt Sieglinde op diverse momenten erg volwassen over, door de keuzes die ze maakt, maar tegelijkertijd is ze soms ook nog zo kinderlijk. Bovendien maakt ze vaak keuzes aan de hand van wat anderen over haar denken en niet wat ze zelf echt wil.

Over wezenloze zielen is een super leuk, intrigerend en mysterieus verhaal. Een minpunt aan het verhaal is vooral dat eigenlijk alles lukt en er dus eigenlijk weinig niet lukt. Daarnaast had ik ook vrij snel door hoe het verhaal precies in elkaar zat. Bovendien bevat Over wezenloze zielen weinig onvoorspelbaarheden en weinig plottwists. Desondanks heb ik wel erg genoten van Over wezenloze zielen en de wolf is toch echt mijn favoriete karakter!

Dutch Venture Publishing bedankt voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.

---

---