Kati daarentegen houdt er totaal niet van om in de spotlights te staan, maar ze vindt het geweldig om te zingen en gitaar te spelen. In deze moeilijke periode probeert ze haar vriendin Tess zo veel mogelijk te steunen. Dit betekent alleen dat ze wel op de voorgrond zou moeten treden.

Sara besluit na een heftige ervaring dat dit Het Jaar Zonder Jongens wordt. Maar sommige ervaringen kun je niet voor altijd wegstoppen.

‘Met iedere stap die ik zet, probeer ik me niet kleiner te voelen door alle aandacht, maar juist groter.’

Carlie van Tongeren, Het meisjesmanifest

De schrijfstijl van Carlie van Tongeren is prettig, vlot en fijn. Hierdoor leest Het meisjesmanifest gemakkelijk weg. Het meisjesmanifest wordt verteld vanuit de hoofdpersonages Tess, Kati en Sara. Op deze manier leer je alle hoofdpersonages op persoonlijk vlak goed kennen, maar daarnaast ondergaan deze meiden ook minder positieve momenten. Of in ieder geval, veel personen hebben een mening over het gedrag van deze meiden.

Tess wordt namelijk het onderwerp van het ‘Slettenlied’ door haar fantastische zomer met Lars. Kati daarentegen vind zichzelf dik, terwijl haar vriendinnen dit wel vinden meevallen. En als laatste hebben we Sara die al een paar jaar rondloopt met een geheim na een vreselijke ervaring. Tot nu toe weet alleen de dader wat er is gebeurd.

Het meisjesmanifest vertelt een verhaal met een heftig onderwerp. Helaas is het onderwerp slutslaming een onderwerp dat hedendaags nog te vaak gebeurd. Daarom is het belangrijk om dit soort verhalen bespreekbaar te maken. Ook laat Het meisjesmanifest zien dat meiden door deze periode kunnen komen door vriendinnen die haar door dik en dun steunen.

In Het meisjesmanifest wordt het onderwerp slutshaming op een uitstekende manier ten gehore gebracht. Helaas zijn hedendaags nog te veel meiden onderwerp van slutshaming, waardoor dit onderwerp veel aandacht verdient!

Blossom Books bedankt voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.

---

---