Recensie: Donder (Arc of Scythe #3) – Neal Shusterman
Deze recensie kan spoilers van de voorgaande delen bevatten.
Citra en Rowan zijn verdwenen. Endura is gezonken. Terwijl de aarde nog naschokt van de Grote Resonantie, keert de Cumulus de bevolking de rug toe.
Zeis Goddard lijkt vrij baan te hebben in zijn streven naar totale heerschappij. Of is er toch nog iemand die hem kan tegenhouden? Het antwoord ligt in de Toon, de Tol en de Donder.
“Regeneratie lijkt niet op wakker worden: het heeft meer weg van het aantrekken van je oude lievelingspantoffels. Aanvankelijk kost het moeite om je in je eigen vel te wurmen. Om je er prettig in te voelen. Om de stof te laten rekken, en te bedenken waarom het ook weer je favoriete paar was.”
Neal Shusterman, Donder
Personages (Characters) – Donder vertelt het verhaal van Citra en Rowan. Beiden zijn verdwenen nadat het eiland Endura is gezonken. Publiekelijk wordt Rowan, Zeis Lucifer, beschuldigd van het veroorzaken van de verdwijning van het eiland. Door de verdwijning van Citra en Rowan krijgt Zeis Goddard vrij baan, waardoor hij wetten en regels aanpast om te kunnen heersen over alles. Toch besluit Cumulus deels in te grijpen door de wereld een andere kant op te sturen, maar hij besluit ook om slechts één persoon op de wereld toe te spreken. Tegelijkertijd wordt er een onbekend eiland ontdekt die voor Cumulus lange tijd een blinde vlek is. Desondanks blijft het vooral de vraag of het gaat lukken om Zeis Goddard tot een halt te roepen.
Sfeer (Atmosphere) – De sfeer in Donder is mysterieus en spannend. De mysterieuze sfeer wordt gecreëerd door alle geheimzinnigheden rondom de personages. Want wat hebben sommige personages nou als doel, zijn ze er om anderen te helpen of vooral om te kunnen heersen. De spanning daarentegen ontstaat voornamelijk door de keuzes die personages maken. Dus gaat het lukken om Zeis Goddard tot een halt te roepen en welke opofferingen zijn daarvoor nodig. Komen Citra en Rowan terug en op welke manier kunnen zij eventueel nog van belang zijn om de aarde te herstellen.
Schrijfstijl (Writing) – Neal Shusterman heeft Donder met een vlotte schrijfstijl geschreven. Echter, Donder wordt vanuit vele perspectieven verteld, waardoor er vele verhaallijnen ontstaan die allemaal door elkaar heen lopen. Deze verhaallijnen kunnen er ook voor zorgen dat het soms onduidelijk is wie of wat nou echt belangrijk is voor dit verhaal.
Plot (Plot) – Donder begint met de verdwijning van Citra en Rowan. Algauw worden ook de andere verhaallijnen erbij gehaald. Hierdoor wordt meer duidelijk wat Zeis Goddard van plan is, dat Cumulus maar via één persoon de wereld toespreekt, en wat Citra en Rowan te wachten staat mochten ze weer gevonden worden.
Intrige (Intrigue) – Donder is een intrigerend verhaal, door de vele verhaallijnen en geheimzinnigheden. Echter, deze verhaallijnen zorgden bij mij ook voor veel verwarring en daarbij vond ik diverse gebeurtenissen en verhaallijnen niet van toegevoegde waarde. De eerdere delen, Zeis en Cumulus, waren veel overzichtelijker en duidelijker, waardoor deze mij meer intrigeerde dan Donder.
Logica (Logic) – De gebeurtenissen in Donder zijn veelal toepasselijk, alhoewel ik sommige gebeurtenissen geen toevoeging vind voor het verhaal en/of dat sommige gebeurtenissen voor meer verwarring zorgde dan dat ze informatief waren.
Amusement (Enjoyment) – Donder is een spannend en geheimzinnig verhaal waarin duidelijk wordt hoe het afloopt met de vermiste Citra en Rowan, Zeis Goddard die streeft naar totale heerschappij en natuurlijk Cumulus. Echter, door de vele verhaallijnen werd Donder voor mij soms onoverzichtelijk en daardoor minder interessant. Hierdoor was Donder voor mij wel een teleurstelling in vergelijking met de voorgaande delen: Zeis en Cumulus.
Blossom Books bedankt voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
Titel: Donder
Auteur: Neal Shusterman
Genre: Young Adult
Uitgeverij: Pelckmans & Blossom Books
Bladzijdes: 612
Bindwijze: Hardcover
ISBN: 9789028979741
Beoordeling: 3/5 sterren
Eén gedachte over “ Recensie: Donder (Arc of Scythe #3) – Neal Shusterman”