Die kus veroorzaakt niet alleen een reeks irrationele gevoelens, de gekuste persoon blijkt ook Adam Carlsen te zijn: een jonge, knappe professor en de grootste laboratoriumtiran van de campus. Al snel komt Olive wetenschappelijke carrière in het gedrang en ontdekt ze dat haar eigen hart onder de loep nemen nog ingewikkelder is dan een hypothese over liefde.

“Adam Carlsen, verantwoordelijk voor negentig procent van de tranen op de faculteit, was er zowaar in geslaagd om iemand te laten stoppen met huilen. Wie had dat ooit gedacht?”

Ali Hazelwood, De liefdeshypothese

Personages (Characters) – De liefdeshypothese vertelt het verhaal van Olive Smith. Promovendus Olive is een prachtige vrouw die zichzelf aan de kant zet om ervoor te zorgen dat haar beste vriendin de stap zet voor de liefde. Tegelijkertijd wordt Olive dus door zichzelf in een moeilijke situatie gebracht, waar ze moeilijk uit kan komen zonder dat haar beste vriendin het te weten komt. Gaandeweg probeert Olive dus haar gecreëerde situatie te redden, maar dat verloopt niet helemaal zoals verwacht. Ze loopt tegen diverse moeilijke keuzes aan, maar uiteindelijk maakt ze de keuzes die voor haar het beste zijn.

Sfeer (Atmosphere) – De sfeer in De liefdeshypothese is vriendelijk, romantisch, grappig en eigenlijk ook erg humorvol. Olive is absoluut een vriendelijke personage en dit komt dan ook absoluut terug in haar doen en laten. De grappig en dus ook humorvolle sfeer komt eigenlijk doordat alles wat Olive niet hoopt te gebeuren dat het toch gebeurt. En eigenlijk zie je dit ook aankomen, maar toch is en blijft het grappig en absoluut leuk om te lezen.

Schrijfstijl (Writing) – Ali Hazelwood heeft De liefdeshypothese met een vlotte en fijne schrijfstijl geschreven. Door deze schrijfstijl en natuurlijk door alles wat er in De liefdeshypothese gebeurt, leest De liefdeshypothese echt heerlijk weg. En dat heeft natuurlijk ook te maken met de gezellige personage Olive.

Plot (Plot) – De liefdeshypothese begint eigenlijk meteen met het moment dat Olive de eerste man die ze tegenkomt kust. Vervolgens gaat het voornamelijk over hoe ze verder gaan met het nepdaten zodat Ahn, de beste vriendin van Olive, niet achter de waarheid komt. Halverwege het verhaal komt Olive erachter dat er iets gebeurt dat ze niet had zien aankomen, maar ze weet hier ook niet precies mee om te gaan. En vooral dat laatste, hoe ze het uiteindelijk allemaal gaat oplossen, staat centraal op het einde van De liefdeshypothese.

Intrige (Intrigue) – Vanaf de allereerste bladzijde is De liefdeshypothese een geweldig humorvol verhaal, waardoor De liefdeshypothese continu blijft intrigeren. Daarbij is Olive ook een geweldige personage, want door haar karakter heeft De liefdeshypothese ook een geweldige sfeer gekregen. Mede door die sfeer kon ik De liefdeshypothese moeilijk wegleggen.

Logica (Logic) – De gebeurtenissen in De liefdeshypothese passen perfect bij deze contemporary. Sommige gebeurtenissen zijn eigenlijk vanzelfsprekend of je weet precies dat wat Olive niet zou willen dat het toch gebeurt. Maar juist die gebeurtenissen maken van De liefdeshypothese een heel grappig verhaal.

Amusement (Enjoyment) – De liefdeshypothese is een intrigerend, grappig en romantisch verhaal. Promovendus Olive wordt gedwongen een relatie te faken en vanaf dat eerste moment gaat alles al anders dat ze in eerste instantie wilde. Ze moet gedurende het verhaal continu improviseren en daarnaast blijkt er ook ondertussen wat te ontwikkelen. Ondanks dat veel gebeurtenissen voorspelbaar zijn, wordt De liefdeshypothese een geweldig verhaal juist omdat alles wat Olive niet zou willen toch gebeurt. Ik heb dan ook enorm genoten van De liefdeshypothese.

The House of Books bedankt voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.

---