Wanneer een lokale drugsverslaafde vermoord wordt aangetroffen met een identieke wond, weet Kim instinctief dat ze met dezelfde moordenaar te maken heeft. Maar met geen enkel bewijs dat de drie slachtoffers met elkaar verbindt, behalve de kille berekenende aard van hun dood, zou dit wel eens haar moeilijkste zaak ooit kunnen zijn.

“‘Gaat het wel met je?’ vroeg hij op serieuze toon. Het waren lange dagen geweest. Ze knikte; ze meende het. ‘Je weet dat ik er altijd zal zijn om je te helpen, of je dat nu wilt of niet.’ ‘O, dat weet ik,’ antwoordde ze droog. ‘Daar heb je vrienden voor,’ zei hij.”

Angela Marsons, Bloedlijn

Personages (Characters) – Bloedlijn vertelt het verhaal van detective Kim Stone, die deze keer onderzoek doet naar een moord waarbij het slachtoffer is neergestoken met één precieuze steek in het hart. Wederom wordt het eigenwijze karakter van Stone zichtbaar, maar toch laat ze ditmaal ook zelf zien dat ze exact weet wat haar karakter is. Ook wordt Stone deze keer belast op privégebied. Of eigenlijk is er iemand uit een eerdere zaak die zich bemoeid met personen uit haar privéleven. En daar is Stone helemaal niet van gediend. Daarnaast doet Stone er alles aan om de moordenaar te vinden, ondanks de weinige aanwijzingen.

Sfeer (Atmosphere) – De sfeer in Bloedlijn is spannend en geheimzinnig. De spanning wordt gecreëerd door het feit dat het onbekend is wie nu de moordenaar is en dat er ook weinig aanknopingspunten zijn. En daarbij helpt natuurlijk niet het feit dat de moordenaar de slachtoffers ombrengt met een enkele steek. De geheimzinnige sfeer komt natuurlijk door het feit dat Bloedlijn ten eerste spannend is, maar ook omdat er weinig bekend is over de slachtoffer(s), de familie/vrienden van de slachtoffer(s) en over de moordenaar. Want wat zijn haar of zijn reden(en) om deze personen te vermoorden?

Schrijfstijl (Writing) – Angela Marsons heeft Bloedlijn geschreven met een fijne en bovenal een vlotte schrijfstijl. Naast het perspectief van Kim Stone, wordt Bloedlijn ook diverse malen en vrij kort vanuit andere perspectieven geschreven. Daarbij is één van die perspectieven van een bekende personage uit een eerder deel, die het nog steeds op Stone heeft gemunt. Een ander perspectief is die vanuit de moordenaar. Ditmaal weet Angela Marsons ook tot op vrijwel het allerlaatste moment het spannend te houden wie nu de werkelijke moordenaar is.

Plot (Plot) – Bloedlijn begint met het moment dat detective Kim Stone en haar team worden opgeroepen voor een moord, waarbij het slachtoffer met een enkele steek om het leven is gebracht. Gaandeweg wordt steeds duidelijker dat er weinig aanknopingspunten zijn en ook vanaf het moment dat er een tweede slachtoffer wordt gevonden blijkt dat het nog moeilijker is om een onderlinge connectie tussen beiden te vinden. Daarnaast wordt Stone ook nog eens door een bekende personage ‘belaagd’, aangezien diegene er steeds van alles aan doet om Stone te ontregelen. Toch gaat Stone door waarmee ze bezig is, oftewel het vinden van de moordenaar. Uiteindelijk blijkt dit lang onduidelijk, maar Stone geeft nooit op. En ook in haar privéleven dealt ze met diverse gebeurtenissen.

Intrige (Intrigue) – Bloedlijn is een intrigerend verhaal, aangezien je ook ditmaal wilt weten wie de moordenaar nou precies is en wat zijn of haar beweegreden(en) zijn. Tevens wil je ook weten hoe Stone omgaat met de gebeurtenissen in haar privésituatie, want deze wil ze niet voor niets achter zich laten.

Logica (Logic) – De gebeurtenissen in Bloedlijn zijn voor een thriller vrijwel logisch. Daarbij vinden er natuurlijk veel onverwachte gebeurtenissen plaats, maar ook zijn er af en toe wat voorspelbare gebeurtenissen. Deze combinatie en ook de inhoud van de gebeurtenissen zorgen ervoor dat Bloedlijn een samenhangende thriller is.

Amusement (Enjoyment) – Bloedlijn is een spannend, geheimzinnig en intrigerend verhaal over detective Kim Stone die wederom voor een enorm raadsel staat. Het bijzondere karakter van Stone zorgt er soms voor dat ze niet altijd de regels volgt, maar desondanks gaat Stone wel altijd door tot het moment dat ze de moordenaar weet te ontmaskeren. Maar deze keer wordt ze ook op privégebied ‘belaagd’ door een bekende personage, die iets bij haar wilt oprakelen. Door de schrijfstijl van Angela Marsons en de avonturen van detective Kim Stone is Bloedlijn een geweldige thriller, hierdoor kan ik dan ook niet wachten op het volgende deel Dolende zielen.

Boekerij bedankt voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.

---