De houding van zijn supervisor en een aantal onverklaarbare sterfgevallen brengen zijn carrière ernstig in gevaar. En dan is er nog zijn turbulente liefdesleven…

“In zijn hoofd raasden zijn gedachtes verder, hoe had dit nou kunnen gebeuren? Die vrouw was kerngezond geweest, hij had toch niets anders over het hoofd gezien?”

Stef J. Bloem, Antidotum

Antidotum is door Stef J. Bloem met een vlotte schrijfstijl geschreven. Daarnaast bevatten de hoofdstukken weinig witregels en wordt alles echter elkaar geschreven, waardoor je geen moment hebt tussendoor om even op adem te komen. Voor het volgen van het verhaal was dit op zich niet hinderlijk, maar het was minder prettig om zo te lezen. Antidotum wordt daarnaast verteld vanuit het perspectief van Alexander de Graaf.

Alexander werkt, als net afgestudeerde arts, op de afdeling maag-darm-leverziekten in het Mallera ziekenhuis. Daarnaast is Alexander erg strijdlustig om te vechten voor de opleidingsplek. Bovendien verloopt zijn liefdesleven niet helemaal volgens plan en zijn er ook onverklaarbare sterfgevallen op de afdeling. Alexander moet hiermee dealen, maar toch denkt hij dat er iets niet klopt maar wat?

Antidotum wordt neergezet als een medische thriller, maar het is eerder een spannend roman. Dit komt vooral omdat het verhaal draait om de hoofdpersonage Alexander en dus niet over de onverklaarbare sterfgevallen. Maar hierdoor leer je Alexander wel goed kennen, maar is het jammer dat de nadruk op de onverklaarbare sterfgevallen pas later in het verhaal komt te liggen. Tevens miste ik de spanning in het boek, maar toen de nadruk kwam te liggen op de onverklaarbare sterfgevallen kwam er wel weer spanning in het verhaal. Ook had ik vrij snel door wie achter de onverklaarbare sterfgevallen zat. Desondanks vond ik het medische aspect goed uitgewerkt en werden medische termen op een duidelijke manier verwoord. Al met al heb ik wel genoten van het verhaal!

Leporello Uitgevers bedankt voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.

---

---