Of is dat alleen maar schijn? En welk spel speelt Michaël, de engel van de dood, hierin?

“En het spijt me dat ik opnieuw diegene moet zijn om je de harde waarheid te zeggen, maar aan de dood kun je niet ontsnappen.”

Christine Geysen, Als je bloeddruk daalt

Aan het begin van ieder hoofdstuk wordt een boodschap gegeven die je aan het denken zet. Daarnaast wordt Als je bloeddruk daalt evenals Als je ademhaling stopt geschreven van uit de ik-personage en wordt Als je bloeddruk daalt verteld vanuit het perspectief van Helia. Door de schrijfstijl van Christine Geysen en mede door de woordkeuze is er een fijn leestempo in Als je bloeddruk daalt gecreëerd.

Helia en Lex hebben een definitieve keuze gemaakt. Maar na deze keuze komen ze beiden er anders voor te staan. Hierdoor moeten er keuzes worden gemaakt waar niet iedereen het mee eens is. hieruit wordt vooral duidelijk dat Helia vooral bezig is met haar taak en dat Lex zich eigenlijk helemaal niet in die wereld thuis voelt.

Een van de minpunten van Als je bloeddruk daalt is dat er soms grote springen in de tijd worden gemaakt. Dit gebeurde zonder aankondiging, waardoor het soms verwarrend overkwam dat het eens bijvoorbeeld 9 jaar later is. Daarnaast verplaatst de toon in Als je bloeddruk daalt ten opzichte van Als je ademhaling stopt naar de relatie tussen Lex en Helia, terwijl juist Helia’s gave mij veel interessant lijkt. Desondanks is Als je bloeddruk daalt een spannend en meeslepend verhaal, vol onverwachte wendingen en een open einde. Hierdoor ben ik erg benieuwd naar Als je hartslag wegvalt.

Kramat bedankt voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.

---

---